ندای الرحیل



- بهشت
(1)

رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
الجنة بناؤ ها لبنة من فضة ولبنة من ذهب وملاطها المسک الاذفر وحصباؤ ها اللؤ لؤ والیاقوت وتربتها اعفران .؛(980)
ساختمان بهشت خشتى از نقره و خشتى از طلاست ، گل آن مشک بسیار خوشبو و سنگریزه آن لؤ لؤ و یاقوت و خاک آن زعفران است .
(2)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
فى الجنة ما لا عین راءت و لا اذن سمعت و لا خطر على قلب بشر؛(981)
در بهشت چیزهایى هستند که نه چشمى دیده و نه گوشى شنیده و نه به خاطر کسى گذشته .
(3)
امام صادق (علیه السلام):
ان ادنى اهل الجنة منزلا لو نزل به الثقلان الجن والانس لوسعهم طعاما وشرابا و لاینقص مما عنده شى ء؛(982)
کمترین فرد بهشت چنان است که اگر جن و انس میهمان او شوند همه را با خوردنى و آشامیدنى پذیرایى کند و از آنچه دارد چیزى کم نشود.
(4)
امام على (علیه السلام):
لذاتها لاتمل و مجتمعها لا یتفرق وسکانها قد جاوروا الرحمن وقام بین ایدیهم الغلمان بصحاف من الذهب فیها الفاکهة والریحان ؛(983)
لذتها و خوشى هاى بهشت دل را نمى زند، انجمن آن را هم نمى پاشد، ساکنانش در پناه خداى رحمانند و در برابر آنان غلامانى با طبق هاى زرین پر از میوه و گل هاى خوشبو ایستاده اند.
(5)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
من اشتاق الى الجنة سارع فى الخیرات ؛(984)
هر کس مشتاق بهشت است براى انجام خوبى ها سبقت مى گیرد.
(6)
امام على (علیه السلام):
انه لیس لانفسکم ثمن الا الجنة فلا تبیعوها الا بها؛(985)
براى جان هاى شما بهایى جز بهشت نیست ، پس آنها را جز به بهشت مفروشید.
(7)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
اضمنوالى ستا من انفسکم اضمن لکم الجنة الدقوا اذا حدثتم واءوفوا اذا وعدتم وادوا اذا ائتمنتم واحفظوا فروجکم وغضوا ابصارکم و کفوا ایدیکم ؛(986)
شش چیز را براى من ضمانت کنید تا من بهشت را براى شما ضمانت کنم ، راستى در گفتار، وفاى به عهد، برگرداندن امانت ، پاکدامنى ، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غیر حلال ).
(8)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
والذى نفس محمد بیده لاتدخلوا الجنة حتى تؤ منوا و لا تؤ منوا حتى تحابوا افلا انبئکم بشى ء اذا فعلتموه تحاببتم ؟ افشوا السلام بینکم ؛(987)
به خدایى که جان محمد در دست (قدرت ) اوست به بهشت نمى روید تا مومن شوید و مومن نمى شوید تا یکدیگر را دوست بدارید، آیا مى خواهید شما را به چیزى خبر دهم تا با انجام آن ، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید.
(9)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
ان فى الجنة دارا یقال لها دار الفرح لایدخلها الا من فرح یتامى المومنین ؛(988)
در بهشت خانه اى است که آن را شاد سرا گویند و جز آنان که یتیمان مومنان را شاد کرده اند وارد آن نمى شوند.
(10)
امام على (علیه السلام):
لا یفوز بالجنة الا من حسنت سریرته و خلصت نیته ؛(989)
به پاداش بهشت نمى رسد مگر آن کس که باطنش نیکو و نیتش خالص ‍ باشد.- جهنم
(1)

امام على (علیه السلام):
اعلموا اءنه لیس لهذا الجلد الرقیق صبر على النار، فارحموا نفوسکم فانکم قد جربتموها فى مصائب الدنیا. اءفراءیتم جزع اءحدکم من الشوکة تصیبه والعثرة تدمیه والرمضاء تحرقه ؟! فکیف اذا کان بین طابقین من نار ضجیع حجر، وقرین شیطان ؟(990)
بدانید که این پوست نازک تحمل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم کنید، شما در مصیبت هاى دنیا آزمایش کرده اید که وقتى خارى به بدن یکى از شما مى رود و یا به زمین مى خورد و خونى مى شود و یا شنهاى داغ پایش را مى سوزاند چگونه بیتابى مى کند؟! پس ، چگونه خواهد بود اگر میان دو لایه از آتش قرار گیرد و هم بسترش سنگ و همدمش شیطان باشد؟!.
(2)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
لو اءن دلوا صب من غسلین فى مطلع الشمس لغلت منه جماجم من فى مغربها؛(991)
اگر یک سطل از چرک و خون دوزخیان در شرق عالم ریخته شود بر اثر آن جمجمه کسانى که غرب عالمند به جوش مى آید.
(3)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
اءدنى اهل النار عذابا ینتعل بنعلین من نار یغلى دماغه من حرارة نعلیه ؛(992)
کم عذاب ترین اهل جهنم دو کفش از آتش به پا دارد که از حرارت آنها مغرش به جوش مى آید.
(4)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
اءکثر ما یدخل الناس النار الاجفان : الفم والفرج ؛(993)
دو چیز میان تهى بیش از همه مردم را به جهنم مى برد: دهان و شرمگاه .
(5)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
اءول من یدخل النار اءمیر متسلط لم یعدل ، وذو ثروة من المال لم یعط المال حقه وفقیر فخور؛(994)
اولین کسى که به جهنم مى رود فرمانرواى قدرتمندى است که به عدالت رفتار نمى کند و ثروتمندى که حقوق مالى خود را نمى پردازد و نیازمند متکبر.
(6)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
ان لجهنم بابا لایدخلها الا من شفا غیظه بمعصیة الله تعالى ؛(995)
جهنم را درى است که جز کسى که با معصیت خداى تعالى خشم خود را فرو نشاند، از آن وارد نمى شود.
(7)
حدیث قدسى :
فیما اوحى الى عیسى (علیه السلام) هى (یعنى النار) دار الجبارین والعثاة الظالمین کل فظ غلیظ و کل مختال فخور؛(996)
به عیسى (علیه السلام) وحى شد که جهنم سراى جباران و سرکشان ظالم است و جایگاه هر تندخوى خشن و هر متکبر مغرورى .
(8)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
والذى بعثنى بالحق بشیرا لایعذب الله بالنار موحدا اءبدا؛(997)
سوگند به آن کس که مرا نوید دهنده بر انگیخت ، خداوند هرگز یکتا پرست را در آتش عذاب ندهد.
(9)
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم):
فى قوله تعالى (یا حسرتنا على ما فرطنا) الحسرة اءن یرى اءهل النار منازلهم من الجنة فى الجنته فتلک الحسرة ؛(998)
درباره آیه ((دریغا که کوتاهى کردیم )) فرمود: دریغ از این روست که جهنمیان جایگاه بهشتى خود را در بهشت مى بینند. این موجب حسرت مى شود.
(10)
امام صادق (علیه السلام):
انما خلد اءهل النار فى النار لاءن نیاتهم کانت فى الدنیا اءن لو خلدوا فیها اءن تعصوا الله اءبدا و انما خلد اءهل الجنة فى الجنة لاءن نیاتهم کانت فى الدنیا اءن لوبقوا فیها اءن یطیعوا الله اءبدا فبا النیات خلد هولاء و هولاء ثم تلاقو له تعالى : (قل کل یعمل على شاکلته ) قال : على نیته ؛(999)
جهنمیان از این رو در آتش جاویدانند که در دنیا نیتشان این بود که چنانچه تا ابد زنده بمانند تا ابد خدا را نافرمانى کنند و بهشتیان نیز از این رو در بهشت جاویدانند که در دنیا بر این نیت بودن که اگر براى همیشه ماندگار باشند براى همیشه خدا را فرمان برند. پس ، جاودانگى هر دو گروه به سبب نیتهایشان است . آن گاه حضرت این آیه را تلاوت کردند: ((بگو هر کس طبق نیت خود عمل مى کند))

980- نهج الفصاحه ح 1327.
981- نهج الفصاحه ح 1060.
982- بحارالانوار 8/120/11.
983- امالى طوسى 1/29/31.
984- بحارالانوار 77/96/1.
985- بحارالانوار 78/13/71.
986- نهج الفصاحه ح 321.
987- نهج الفصاحه ح 1555.
988- نهج الفصاحه ح 864.
989- غررالحکم 6/423/10868.
990- نهج البلاغه خطبه 3.
991- امالى طوسى 1/533/1162.
992- کنزالعمال 14/527/39507.
993- کنزالعمال 16/103/44071.
994- عیون الاخبار الرضا 1/31/20.
995- تنبیه الخواطر 1/121.
996- کافى 8/136/103.
997- التوحید 29/31.
998- الدرالمنثور 3/9.
999- کافى 2/85/5.

 


نزدیکِ مرگ به عبد الملک مروان گفتند که 84 ساله هستى، الان حالت چطور است؟

گفت:

الان معناى این آیه قرآن را که مى‏فرماید :

وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى »

و [ لحظه ورود به جهان دیگر به آنان خطاب مى‏شود : ] همان‏گونه که شما را نخستین بار [ در رحم مادر تنها و دست خالى از همه چیز ] آفریدیم .

خوب درک مى‏کنم. الان برایم روشن شد که تمام این جاه و جلالى که در اختیار ما بود، خیال بود و خیال بود و خیال.

دوست داشتم به جاى این که شاه این مملکت باشم، دو عدد گوسفند داشتم و در بیابان گوسفندچرانى مى‏کردم.


براه انداختن اقتصاد جهادی -همانند نهضت درختکاری- زمانی میسر می شود که اشخاص به اهداف و اغراضی فراتر از منافع شخصی ، حزبی، نژادی، قبیله ای، ملی و . بیندیشند.

اگر ما بتوانیم با ترویج فرهنگ آخرتگرایی نیتهای افراد را ارتقا دهیم براحتی خواهیم توانست که اقتصاد جهادی را در جامعه پیاده کنیم.

اگر ما توانستیم قله اقتصاد جهادی را فتح کنیم به ثروتی افسانه ای رسیده ایم ،

ثروتی که با هیچ تحریمی درهم نمی شکند و تمامی توطئه های دشمن را نقش بر آب می کند.


سأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ :

( وَقَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللهِ یُکْفَرُ بِها وَیُسْتَهْزَأُ بِها ) إِلى آخِرِ الْآیَةِ

فَقَالَ :

إِنَّمَا عَنى بِهذَا إِذَا سَمِعْتُمُ الرَّجُلَ الَّذِی یَجْحَدُ الْحَقَّ وَیُکَذِّبُ بِهِ، وَ یَقَعُ فِی الْأَئِمَّةِ علیهم‌السلام، فَقُمْ مِنْ عِنْدِهِ، وَلَا تُقَاعِدْهُ کَائِناً مَنْ کَانَ »

از امام صادق (علیه السّلام) درباره این آیه از قران پرسیدم :

و خداوند ( این حکم را ) در قرآن بر شما نازل کرده که هرگاه شنیدید افرادی آیات خدا را انکار و استهزا می کنند، با آنها ننشینید تا به سخن دیگری بپردازند! و گر نه شما هم مثل آنان خواهید بود [ نساء ـ ١۴٠ ]

امام در پاسخ فرمود :

همانا مقصود از آیه این است که وقتى شنیدید که مردى حق را انکار مى‌کند و دروغ مى‌شمارد و به ائمه (علیهم السّلام) بد مى‌گوید، از نزد او برخیز و با او همنشین نشو، هر که خواهد باشد.


مرآة العقول، ج ١١، ص ٨٩ {حدیث صحیح}


سمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللهِ علیه‌السلام یَقُولُ :

مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ، فَلَا یَقْعُدَنَّ فِی مَجْلِسٍ یُعَابُ فِیهِ إِمَامٌ، أَوْ یُنْتَقَصُ فِیهِ مُؤْمِنٌ »


امام صادق علیه السّلام :

هر کس ایمان به خدا و روز قیامت دارد، نباید در مجلسى بنشیند که در آن امام یا مؤمن را عیب جوئى یا تحقیر کنند.


روضه المتقین، ج ٩، ص ٣۴۴ [ حدیث حسن]


جهاد، لباس تقوا، و زره محکم، و سپر مطمئن خداوند است، کسی که جهاد را ناخوشایند دانسته و آن را ترک کند، خدا لباس ذلت و خواری بر او می‌پوشاند، و دچار بلا و مصیبت می‌شود و کوچک و ذلیل می‌گردد، دل او در پرده گمراهی مانده و حق از او روی می‌گرداند، به جهت ترک جهاد، به خواری محکوم و از عدالت محروم است.
نهج‌البلاغه - خطبه 27

روح برجام= ترک جهاد با آمریکا و پوشیدن لباس خواری

روزقیامت،اهل جهنم باچهره سیاه

واهل بهشت باچهره سفیدمحشور میشوند:

یوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوه
ٌ

فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَکَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ

روزقیامت اهل بهشت باچهره‌هائی سفید،

اهل جهنم باچهره سیاه محشور میشوند

اما آنها که صورتهایشان سیاه شده، به آنها گفته می‌شود:

آیا بعد از ایمان، کافر شدید؟! پس بچشید عذاب را، به سبب کفرتان.

وأَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

و امّا آنها که چهره‌هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود؛ و جاودانه در آن می‌مانند.
۱۰۶ و۱۰۷ آل عمران


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

آمدم ولی نرسیدم، آمدم ولی باز نگشتم. شیمی و زندگی مرکز فروش لوازم چوبی و حصیری اشپزخانه و خانه وودمن انجام پایان نامه وبلاگ تی وی سرویس دلآنه Inside Out Mind مهمانی شاد امیراد توبه گر