چهره هایی سفید و چهره هایی سیاه

روزقیامت،اهل جهنم باچهره سیاه

واهل بهشت باچهره سفیدمحشور میشوند:

یوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوه
ٌ

فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَکَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ

روزقیامت اهل بهشت باچهره‌هائی سفید،

اهل جهنم باچهره سیاه محشور میشوند

اما آنها که صورتهایشان سیاه شده، به آنها گفته می‌شود:

آیا بعد از ایمان، کافر شدید؟! پس بچشید عذاب را، به سبب کفرتان.

وأَمَّا الَّذِینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

و امّا آنها که چهره‌هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود؛ و جاودانه در آن می‌مانند.
۱۰۶ و۱۰۷ آل عمران